Wśród prasowo-telewizyjnych relacji z estońskiej wizyty prezydenta Komorowskiego nieco umknęła informacja o odznaczeniach osób zasłużonych dla relacji polsko-estońskich. A stały się rzeczy ważne – obok szefowej Związku Polaków w Estonii "Polonia" Haliny Kisłacz odznaczonej Krzyżem Oficerskim Zasługi RP z rąk Prezydenta RP Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP otrzymał estoński historyk, prof. Raimo Pullat, który specjalizuje się w historii stosunków polsko-estońskich. Kolejne odznaczenie przyznane przez stronę polską – wcześniej Profesor otrzymał m.in. Krzyże Kawalerski i Oficerski Orderu Zasługi – estoński historyk uznał "za zachętę do pracy w służbie prawdy, przyjaźni między narodem estońskim i polskim aż do końca mojego życia". Podkreślił, że Order traktuje "jako wyraz uznania dla całej nauki estońskiej". Kim jest osoba odznaczona podczas poniedziałkowo-wtorkowej wizyty w Tallinie? Zaczynał od pracy w fińskiej redakcji Telewizji Estońskiej, ale może po kolei...
Raimo Pullat urodził się w 1935 r. w stolicy I Republiki Estońskiej. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Tartuskim, gdzie uzyskiwał kolejne stopnie naukowe od kandydata nauk historycznych aż do profesorskiego – jego habilitacja dotyczyła ludności miast estońskich od XVIII do XX wieku. Pracował jako dyrektor Instytutu Historii Estońskiej Akademii Nauk oraz kierownik Katedry Kultury Miast na Uniwersytecie Tallińskim. Naukowo zajmował się własnie historią miast, demografią historyczną, a także historią gospodarczą i polityczną. Oprócz historii rodzinnego Tallina, jego uwagę pochłaniają w szczególności: stosunki polsko–estońskie, polsko–fińskie i estońsko–fińskie i z tej właśnie tematyki jest najbardziej znany w Polsce.
Jest autorem około 30 monografii i ponad 200 artykułów publikowanych w różnych językach. Do najbardziej znanych prac Pullata wydanych w Polsce należą: "Stosunki Polsko-Fińskie w okresie międzywojennym" (Wydawnictwo "Rytm", Warszawa 1998) i "Od Wersalu do Westerplatte. Stosunki estońsko-polskie w okresie międzywojennym" (Polska Akademia Umiejętności, Kraków 2003 - praca wydana w dwóch językach, dwa lata wczesniej wyszła po estońsku). W Estonii zasłynął m.in. z redagowania rocznika pod tytułem "Vana Tallinn" (Stary Tallin) poświęconego historii stolicy kraju, za co otrzymał honorowe obywatelstwo Tallina.
Raimo Pullat posiada doktorat honoris causa Łotewskiej Akademii Nauk (LZA). Jest kawalerem Krzyży Kawalerskiego (1999), Oficerskiego (2005) i Komandorskiego (2011) Orderu Zasługi RP. Został uhonorowany Medalem Mickiewicza (2011). Wyróżniono go Orderem Bialej Gwiazdy IV klasy (2005), a z odznaczeń zagranicznych Krzyżem Rycerstwa Lwów Finlandii I klasy (2005) i Krzyżem Zaslugi III Klasy RŁ (2006). W 2005 uzyskał stopień doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (przypomnijmy, że z krajów bałtyckich godności tej dostąpili w ciągu ostatniego dwudziestolecia jedynie urzędujący prezydenci: Valdas Adamkus i Valdis Zatlers w 2009 r. oraz Toomas Hendrik Ilves w 2010 r.). Raimo Pullat jest członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Umiejętności, a także Fińskiego Towarzystwa Historycznego, Towarzystwa Historycznego w Turku, Rady Nordyckiego Stowarzyszenia Historyków oraz Instytutu Polsko-Skandynawskiego w Kopenhadze.
Profesor mówi i czyta bez problemu w języku polskim (jest wciąż jednym z niewielu Estończyków, którzy posiedli tę umiejętność na bardzo wysokim poziomie). Żonaty z Polką Wiesławą Pullat-Multańską. Mają syna Risto, z wykształcenia prawnika, który również zajmuje się pracą naukową (ostatnio wraz z ojcem napisał książkę poświęconą przemytowi alkoholu przez granice Łotwy i Estonii w dwudziestoleciu międzywojennym). Wiesława Pullat pracowała przez lata w Estonii jako lekarz okulista, udziela się w lokalnym środowisku polonijnym.
Senat akademicki KUL uzasadniając decyzję o przyznaniu doktoratu honoris causa pisał w 2005 r. o Profesorze: "poszerza (...) wiedzę o Polsce w świadomości Estończyków, a zarazem wiedzę o najnowszych dziejach Estonii wśród Polaków, przyczyniając się wydatnie do budowania wspólnej przestrzeni europejskiej". Wielu sukcesów w "budowaniu wspólnej przestrzeni europejskiej" i poszerzaniu wiedzy Polaków o Estonii oraz Estończyków o Polsce wypada życzyć Profesorowi również i dzisiaj.
***
Korzystałem m.in. z: www.prezydent.pl; www.kul.pl; http://www.hot.ee/raimopullat/, "Polacy w Estonii mówią o sobie", Lublin 1997; "Polak w świecie. Leksykon Polonii i Polaków za granicą", Warszawa 2001.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz